Van sluikstort tot sluikgroen — iedereen verantwoordelijk!

Nog voor de week goed en wel op gang was, stootte onze sluikstortploeg in Steenokkerzeel op een groot sluikstort van meer dan 1.000 kilo afval. De ontdekking werd ook opgepikt door RINGtv
De berg afval lag verscholen aan de rand van een veld en bestond uit een mix van huisvuil, bouwresten en oude meubelstukken. Het opruimen nam een halve dag in beslag.
De omvang van het sluikstort zette meteen de toon voor de rest van de week: sluikstorten is geen geïsoleerd probleem meer, maar een hardnekkig fenomeen dat elke gemeente treft.

Na Steenokkerzeel trokken de teams verder door de omliggende gemeenten. In Kampenhout werden maar liefst zeven sluikstorten opgeruimd. Van een oude kast en een stofzuiger tot zakken met potgrond en restafval — de lijst spreekt voor zich.
Ook Kraainem kreeg zijn deel te verwerken: drie sluikstorten met onder meer isolatiepanelen, kleren, karton en een buggy.
In Wezembeek-Oppem bleken vooral verkeerd gesorteerde PMD-zakken een probleem, samen met dozen en huishoudelijk afval.
En in Zaventem werd het ronduit druk: 23 sluikstorten in vijf dagen tijd, met alles van meubels tot speelgoed, autobanden, elektrische toestellen en zelfs een massagestoel.

Bij de Incovo gemeentes viel de week van de handhaving samen met de week van de mobiele recyclageparken en daar werd in sommige gemeentes gretig gebruik van gemaakt om te sluikstorten, bij voorkeur een paar uur/dagen voor het mobiele park ter plaatse kwam, o.a in Vilvoorde

Daarnaast waren er sluikstorten in Londerzeel, Zemst en Machelen, waar ze een massa meubels en hout (1400 kg) te verwerken kregen. In het Bos van Aa moest er o.a. een stuk glas van 200 kg uit een gracht gesleept worden.

Het toppunt was een zak die we gevonden hebben met spuiten, pillendoosjes en persoonlijke documenten in Meise.

De ploegen noteerden en fotografeerden elk sluikstort, zodat ook de opvolging en eventuele sancties correct kunnen gebeuren. Bij Incovo werden er in 9 gevallen identificatiegegevens gevonden, bij Interza jammer genoeg slechts 1.

Tussen de grote sluikstorten door, kwam ook een ander fenomeen steeds vaker in beeld: groenafval dat illegaal in de natuur belandt.
Wat voor velen onschuldig lijkt — “het is toch maar wat takken of gras” — blijkt in werkelijkheid nefast voor de natuur. Het organisch materiaal verandert de bodemstructuur, verdringt inheemse planten en trekt ongewenste dieren aan.

Een gemeenteraadslid meldde het treffend:

“Wat ik wel wat meer zie en zeker de laatste tijd, is groenafval dat men gewoon in bosjes of aan de rand van velden smijt. Zo kan ik je wel wat plekken aanwijzen waar er zo’n hoop ligt, ook al ben ik daar al een paar keer tussen gekomen…”

Tijdens een verkenningstocht door de gemeente werd duidelijk dat het probleem van groenafval zich op meerdere plekken manifesteert. Langs rustige woonstraten en aan de rand van wandelwegen zijn op verschillende plaatsen hopen snoeiafval en aarde te vinden, vaak netjes “weggestopt” in bosjes of langs veldranden. 

Achter bepaalde tuinen groeien de hopen inmiddels uit tot heuse bermen van groenafval en grond, terwijl elders geïmproviseerde composthopen verschijnen aan de rand van akkers of wandelpaden. Wat bedoeld lijkt als een onschuldige manier om tuinafval kwijt te raken, vormt in werkelijkheid een sluipend milieuprobleem dat het landschap ontsiert en de natuur verstoort.

De Week van de Handhaving toont dat samenwerking loont. Dankzij meldingen van inwoners, observaties van handhavers en de inzet van gemeentelijke ploegen werden tientallen sluikstorten opgeruimd en genoteerd voor verdere opvolging.

Toch is preventie minstens even belangrijk. Gemeenten blijven inzetten op sensibilisering: duidelijk informeren wat mag en niet mag, laagdrempelige toegang tot recyclageparken, en een kordate aanpak van wie hardleers blijft.

De boodschap blijft dezelfde:
een propere gemeente begint bij jezelf.
Wie afval correct sorteert en aanbiedt, voorkomt niet alleen overlast, maar draagt ook bij aan een leefbare omgeving voor iedereen.